„И стварно не ми е јасно зашто сите се во потрага по некоја
си перфекција. Од малите работи сакаат да направат големи, несфаќајќи дека
среќата е во ситниците. Смешно е тоа како некој би се откажал од сѐ само за
малку внимание.
И додека некои се во заблуда барајќи совршенство, јас
неуморно уживам во ситниците кои ме исполнуваат.
Го сакам убавото пролетно утро и сонцето кое секогаш ме буди
со зраците. Сакам кога ќе седнам во двор и ќе испијам едно слатко кафе, додека
мојата мачка седи до мене. Сакам кога ќе си купам нешто ново, дури и да е некое
обично фустанче. Сакам кога ќе најдам случајно некоја песна што одамна не сум
ја слушала. Ги сакам оние денови во лето кога надвор истура дожд и после
почнува да грее сонце. Сакам кога во еден здив ќе прочитам некоја убава книга. Сакам
кога некоја досадна вечер спонтано ќе ми се претвори во вечер за паметење.
Сакам кога некое попладне ќе го поминам во шетање и кафе со другарките.
Затоа што јас одамна научив дека среќните луѓе се заљубени
во малите работи, а огорчените во перфекција, од која не извлекуваат ни грам задоволство.“
Lauren Mars, 2013
: