Отворам Viber. Ништо. Цел ден ништо. Отворам пак. За секој случај. Пак ништо. Илјада мисли ми се свртеа. Денеска, негов беше редот. Затворам очи. Како молња ми блесна претходната вечер. Го чувствувам како со прстите поминува низ моите раце. Се наежувам. Бакнежите од вратот продолжуваат долж грбот. Почнувам да го чувствувам пулсот во слепоочниците. Не можам повеќе да издржам. Поминувам со ноктите низ целото негово тело. Сѐ посилно и посилно. Омилената песна од Шаде во позадина. Фустанот бесрамно паѓа на подот. Отворам очи. Отворам и Viber. Пак. Овојпат последен е, за денес.
Lauren Mars, 2015
No comments:
Post a Comment