„И така една катастрофална вечер кога мислев дека ништо
полошо не може да се случи, се појавува он пред мене. Од нигде никаде, ко од
небо да паднал. И наеднаш во тој момент почнува нашата песна, срцево плаче,
очиве исто, солзите течат ли течат, мислиш крај им нема. Нашево беше да се биде
или не, ама гледам сме ја избрале втората опција, така е и подобро.“
No comments:
Post a Comment